2010 Ocak : Cafe Fernando – Yemek Tarifleri

Portakallı tarifler geliyor... Onlar gelene kadar bunlar var: Portakallı Kurabiye, Campari Portakal Sorbet ve Yeşil Elma, Portakal ve Zeytinyağlı Kereviz.

[“Portakalli Tarifler” devamını okumak için tıklayın →]

Keşke başka şey isteseymişim. Ne olurdu yarın kalksam, dışarısı bembeyaz olsa, evde mahsur kalsam, gece gündüz makaron yapsam, biriken dizileri izlesem demiştim. Bir uyandım, etraf bembeyaz. Bugüne kadar yapmaya vakit bulamadığım ne varsa yaparım diye hayal ediyordum ama mutfak tezgahında suyu uçsun diye bıraktığım yumurta akları bana ben onlara bakıp duruyoruz. Şimdi badem ununu ele. Yok yok eleme, pek ıslak görünüyor, önce yay fırında iyice kurut sonra ...

[“Karnabahar Çorbası” devamını okumak için tıklayın →]

Uzun süre bakınca insanı hipnotize eden beyaz boyalı demir bir tepsi, Julia Child'ın programlarından fırlamış bir yumurta çırpıcısı, fil dişi saplı gümüş bir kek servisi... Aklım sadece Paris'teki karamellerde kaldı sanmayın. Bir şehre gitmeden önce hiç bu kadar çok araştırma yaptığımı hatırlamıyorum. Paris tatilinin Janet Fletcher'la tanışmamdan sonraki ilk yurtdışı tatili olmasının bunda büyük payı var. Janet ve kocasıyla Mabeyin'de buluştuğumuzda çantasından çıkartıp masaya koyduğu, içinde İstanbul'la ilgili ...

[“Puces de Vanves – Paris Bit Pazarları” devamını okumak için tıklayın →]

İnsan koltuğa uzanıp yapacağı pastayı düşünürken elbette aklına bütün mutfağa sıçramış erimiş çikolata, aletlerin en ücra köşelerine sızmış un parçacıkları ve batmış tezgahlar hayal etmiyor. Pamuk gibi bir kek hayal ediyor. Sonra o katmanların üzerinde ipek gibi çikolatalı ganaj hayal ediyor. Efendime söyleyeyim, kesince kapkara çikolatalı pastadan fırlayan sarı turuncu bir passion fruit katmanı hayal ediyor. Hayal ediyor etmesine ama sıra hayalindeki tarifi uygulamaya geldiğinde her şey hayal ...

[“Passion Fruit, Mango ve Çikolatalı Pasta” devamını okumak için tıklayın →]

Bakarak doymak neymiş, bu seneki yılbaşı yemeğinde bir kez daha anladım. Yılbaşı yemeği için köşke vardığımda yorgunluktan kollarımı kıpırdatacak halim yoktu. Yemek masasını uzaktan kesen koltuğa uzanıp biraz kestireyim derken yemekler tek tek masaya gelmeye başladı. Önce salatalar, ardından zeytinyağlılar, sebze yemekleri derken koskocaman bir tepsiye dizilmiş dağ gibi sarmaları görünce tek gözüm sonuna kadar açıldı. Sıra yukarıdaki 12 kiloluk, hayatımda yediğim en güzel hindiye geldiğinde konuklar çoktan ...

[“2010 Yılbaşı Yemeği” devamını okumak için tıklayın →]