Cafe Fernando

Dehillerin ve G. Detou

Dünya üzerinde mutfak eşyaları satan bütün dükkanlar bir yana, Dehillerin bir yana.

200 senelik bir geçmişi var.

Sırf her gün bu dükkana uğrayıp raflardaki ürünleri seyretmek için bile Paris’e taşınılır.

Az çok böyle olacağını tahmin ettiğim için Dehillerin ve G. Detou günü doya doya alışveriş yapabilmek için arkadaşlarımdan ayrılıp tek başıma gittim. Otele dönerken yükümün ağır olacağını bildiğim için de yanımda sadece bir gün önce satın aldığım lomo makinemi götürdüm. Deklanşöre bastığınızda arka arkaya dört kareyi aynı filme saat yönünde kaydeden bu oyuncak makine oldukça uzun bir alışma süreci gerektiriyor, dolayısıyla maalesef çok fazla göstermeye değecek fotoğraflarım yok.

Devamını oku >>

Paris’e Devam

Paris‘ten döneli neredeyse bir sene oldu. Koskoca bir sene. Ve ben, hala gezip dolaştığım yerlerin tamamını anlatmaya vakit bulamadım. Koskoca fotoğraf çantamı sırtımda boşuna taşımadım, değil mi?

Bu arada koca bir yaz da geçti ve ben ancak tatile gitme fırsatı buluyorum. Siz bunları okurken Alaçatı’da dinleniyor olacağım. Gerçi bu sefer bir değil iki fotoğraf makinesiyle gidiyorum, kitap için yazdığım tariflerin hepsi yanımda, Vera‘yla pazara gidip alışveriş yaptıktan sonra birkaç tarif denemeyi düşünüyoruz. Yani, dinleneceğim derken yine fotoğraf çekip yemek pişireceğim.

Gelince de her şeyi anlatacağım. O zamana kadar Paris’te aklımda kalan ve bir daha gittiğimde mutlaka tekrar uğrayacağım yerlerle ilgili kısa yazılar hazırladım, arka arkaya onları yayınlayacağım. Hazırsanız ilk yazıyla başlıyorum.

Devamını oku >>