Yemek Kitabı : Cafe Fernando – Yemek Tarifleri

Beklediğim gün geldi. Kitabımın İngilizcesini Amerika’daki yayınevime teslim ettim ve son iki senedir çektiklerimi anlatmaya hazırım. Kitabımı hak ettiği özelliklerde basmaya niyetli bir yayınevi bulmak, benim için uzak bir hayaldi. Sonrasında kitabımı hak ettiği şekilde İngilizceye çevirmek ise hayatımda yaptığım en zor işti. 2015’in Mayıs ayından beri neredeyse nefes almadan çalışıyorum. Gerçi Türkçesi birkaç milyon adet satmış olsaydı bütün bunlara hiç gerek kalmayacaktı. Çektiğim acıları yazmak yerine belki ...

[“The Artful Baker” devamını okumak için tıklayın →]

"Önce bir dilim ekmek kızartıyorsun. Tercihen ekşi mayalı. Elbette Kantin'inki. Sonra birkaç kaşık Antep fıstığını azıcık şeker ve sıcak suyla havanda pürüzsüz bir kıvam alana kadar dövüyorsun. Ben taneli sevdiğim için fıstıkların birazını ayırıyorum. En son da onları ekleyip sadece ezilip ufalacak kadar dövüyorum. Ekmeğin üzerine kalınca sürüyorsun. Tepesine de iri çikolata parçaları yerleştiriyorsun. Isınmasını çok fazla beklememek için fırını ızgara ayarına getiriyorum ve ekmeği bir tepsiye ...

[“Antep Fıstıklı, Bitter Çikolatalı ve Fleur de Sel’li Ekmeküstü” devamını okumak için tıklayın →]

Üstümüze çikolata sıçradı, hiçbir yere kaçmadık. Önümüz arkamız, sağımız solumuz, içimiz dışımız, üstümüz başımız çikolata oldu, zerre umursamadık. Ayşe Arman sordu, ben cevapladım. Fethi Karaduman da fotoğraflarımızı çekti. Gerçi söylemeye bile gerek yok ama pek keyifli vakit geçirdik! Umarım siz de okumaktan keyif alırsınız. Bu arada, bugün 2. imza günüm var. Saat 16:00'da Suadiye D&R'da. Görüşmek ümidiyle!

[“Ayşe Arman Röportajı + 2. İmza Günü” devamını okumak için tıklayın →]

Bundan yaklaşık üç ay önce, kitabı yayınevine teslim etmeye yakın, kafam değişsin diye arkadaşlarıma akşam yemeğine gitmiştim. İçlerinden biri, kitabı teslim ettiğim gün kutlamak için ne yapacağımı sorduğunda, şakasına "İkinci kitaba başlayacağım." dedim. Kahkahalar dinince de aynen şöyle devam ettim: "Ağzımdan ikinci kitap lafının çıktığı gün beni şuradan aşağıya itin." Yine kahkaha attılar ama ben oldukça ciddiydim.

[“Teşekkürler & İlk İmza Günüm” devamını okumak için tıklayın →]

Son yedi aydır neredeyse her günüm kitabın bir ayrıntısına takılıp sinir harbiyle geçtiğinden, artık kendimi daha hızlı bir şekilde rahatlatabiliyor olmam gerek ama nafile. Önce karnım ağrımaya başlıyor. Sonra ev üzerime üzerime geliyor. Hemen ardından kendimi dışarıya atmaya karar verip 5. dakikada vazgeçiyorum, kafam değişsin diye evde saçma sapan bir iki iş yaptıktan sonra da koltuğa çöküp boş boş etrafa bakıyorum. Karnımdaki ağrı boynumdan ağzıma doğru çıkmaya ...

[“Ve Bitti!” devamını okumak için tıklayın →]