Bakarak doymak neymiş, bu seneki yılbaşı yemeğinde bir kez daha anladım.
Yılbaşı yemeği için köşke vardığımda yorgunluktan kollarımı kıpırdatacak halim yoktu. Yemek masasını uzaktan kesen koltuğa uzanıp biraz kestireyim derken yemekler tek tek masaya gelmeye başladı. Önce salatalar, ardından zeytinyağlılar, sebze yemekleri derken koskocaman bir tepsiye dizilmiş dağ gibi sarmaları görünce tek gözüm sonuna kadar açıldı. Sıra yukarıdaki 12 kiloluk, hayatımda yediğim en güzel hindiye geldiğinde konuklar çoktan masanın etrafına dizilmiş, ben de makinemi kapıp her türlü açıdan fotoğrafını çekmeye başlamıştım.
Çoğumuzun bunların sadece buz dağının görünen ucu olduğundan haberi yoktu. Ta ki masa toplanıp tatlı sofrası kurulana dek.
