Üzeri lake çikolata sosu kaplı, mis gibi portakal kokulu bir pasta yaptım, yanağınızı dayar uyursunuz.
Adı “L’Orange”. Fırından çıktığında adeta bir çirkin ördek yavrusu. Tezgaha taşırken buram buram portakal kokmasaydı, bir de kuruyup çatlayan kenarından ufak bir parça kırıp ağzıma atmasaydım, üzerine çikolatadan bir örtü sermeye kalkar mıydım, bilmiyorum.
Bir zamanlar çikolata ve portakal ikilisine tahammül bile edemeyen bir insandım. Bir zamanlar dediğim, yaklaşık 10 gün öncesine kadar. Bir yemek davetine giderken tatlıyı yapmak bana düşünce – ki düşmek derken yanlış anlaşılmasın, her zaman zevkle – fotoğraflarına bakıp bakıp iç geçirdiğim ama tariflerini denemeye vakit bulamadığım Fran Bigelow’un “Pure Chocolate” kitabını açtım, sayfaları çevirirken, ilk geldiği gün olduğu gibi, yine aynı fotoğrafa bakakaldığımı fark edince, içinde portakal olmasına rağmen tarifi denemeye karar verdim.
