Selimiye ve Bodrum tatilinden döneli tam bir hafta oldu ama ben hala kendime gelemedim. Senelerdir tatile çıkmadığımdan mıdır nedir, bir türlü şehir ortamına uyum sağlayamadım. Yanı başımdaki inşaatte gece gündüz demeden çalışan makineler meğerse ne kadar rahatsız ediciymiş. İnsan nelere alışabiliyor.
Ortama uyum sağlayamamamın bir sebebi de tatilin ilk durağı olan Selimiye’de nur içinde geçirdiğim dört gün olabilir. Kafamda kurguladığım kadar ıssız değilse de, Selimiye oldukça sessiz ve sakin bir yer. Bir ucundan diğer ucuna deniz kenarına dizilmiş nar ağaçlarının altından yürüyerek on dakikada gidebiliyorsunuz. Selimiye meydanına vardığınızda ise sizi çok güzel bir sürpriz bekliyor. Eşine İstanbul’da rastlamakta zorluk çekebileceğiniz güzellikte bir cappuccino.
