Chez Panisse‘in baş aşçılarından biri olan David Tanis’in “A Platter of Figs and Other Recipes” adındaki ilk kitabını elime aldığımda, “Eğer mükemmel olarak adlandırılabilecek bir yemek kitabı varsa, bu o olmalı” demiştim. Kitaptan tek bir tarif bile denemeden böyle büyük bir laf etmemin birçok sebebi vardı. Tanis’in mevsimlere göre derlediği menülerin kusursuzluğu, tarifleri bir şef gibi değil, kendi evinde yemek pişiren bir yemek meraklısı gibi anlatışı, kitabın boyutu, kağıdı, kullanılan yazı karakteri… Ama en büyük sebebi, kitabın fotoğraflarında imzası bulunan şahane bir kadındı: Christopher Hirsheimer.
Saveur dergisinin kurucularından biri olan Hirsheimer’in yaptığı işler, aldığı ödüller saymakla bitmez… Yemek fotoğrafçılığı konusunda benim için başlı başına bir okuldur. Şimdilerde ortağı Melissa Hamilton ile birlikte The Canal House adındaki stüdyolarında çalışıyorlar. Aynı isimde bir de kitap serileri var (bu arada, yemek kitaplarımın listesini güncelledim, Canal House Cooking serisinin ve son zamanlarda alıp beğendiğim diğer kitapların linklerine oradan ulaşabilirsiniz).
Bugünkü yazının ilham kaynağı ise, sitelerinde yer alan bloglarından biri: Canal House Cooks Lunch.
Christopher Hirsheimer her öğlen Canal House’da yedikleri öğle yemeklerini fotoğraflayıp kısa bir açıklamayla yayınlıyor. Hikaye yok, tarif de… Ama her gün güncelleniyor. Bir fotoğraf kitabı olarak düşünün.
Onlardan aldığım ilhamla – ilginç olduğunu düşündüğüm sürece – ben de ara sıra yediğim öğle yemeklerinin fotoğraflarını yayınlamaya karar verdim. Uzun zamandır annemin yaptığı bir yemeği bloga koymayı da düşünüyordum… Bir taşla iki kuş.
Bugünkü öğle yemeğim: Annemin köftesi, annemin zeytinyağlı barbunyası, annemin pancar turşusu, benim pilavım ve tabaktaki her şeyin yanına yakışan, avuç dolusu taze kişniş.
Siz ne yediniz bu öğlen?
Görüntü ve menünün birbirine uyumu harika. Ellerinize saglik.Mükemmel bir blogunuz var tebrik
ederim.Sevgiler
En sevdiğim yemek üçlüsü …afiyet olsun:(
Anne köftesinin yerini dünyada hiç birşey tutamaz sanırım.
Tabaktaki uyum şahane..
Annemin tavuk suyuna şehriye çorbasını içtim bol limonlu
Anne elinen çıkan köftenin lezzeti asla unutulamaz.Afiyet olsun
Immm.. kişnişe bayılırım ben de:)
Merhabalar Cenk Bey,
Uzun bi aradan sonra sitenizde bu güzel tabağı ve yazınızı görmek çok hoş.Çok lezzetli bi öğle yemeği seçimi.Harika görünüyor..Yeni öğle yemeklerinizi ve sabırsızlıkla beklediğim kitabınızı ilerleyen günlerde görmek üzere inşallah..
Sevgiler
merhabalar Cenk,annelerin köftesi her zaman süper olur tabağın çok lezzetli görünüyor…Bende bugün öğlen tavuklu çıtır börek üzerine de yoğurt ve tereyağlı kırmızı biber…
Zeytinyağlı kereviz yedim :):)
Güzel bir düşünce olmuş. Paylaşımın için çok teşekkürler
Anne yemekleri her zaman en güzel yemeklerdir.Çünkü yaşadığımız dünyanın en güzel şeyi annelerimizdir.
Ben bu öğlen tirit,sigara böreği ve revani yedim.
ben de anneannemin köftesine bayılırım.. yağlı olur ama lezzeti başka olur..
Selam Cenk, arada bir öğlen yemeklerini yayınlamak çok iyi bir fikir. Blogunu sık güncelleyemeyenler için çok güzel pratik bir yöntem.
Soruyu dün sormuşsun o halde ben de dün öğlen ne yediğimi yazayım. Ayvalık tostu + kola
Biliyorum çok sağlıklı değil ama işyerinde anca böyle oluyor..
Görüşmek üzere.
Sizi özlemiştik… Öğle yemeğim zeytinyağlı yerelması…
Selam Cenk,
ben de facebook profilimde uzunca bir suredir yapiyorum bunu,yani yedigim yemeklerin ya da firinda pismekte olanlarin fotograflarini cekip paylasiyorum. En cok yorumu alanlardan biri ise,bu yaz fotografini paylastigim ekmek arasi beyaz peynir ve domates oldu.
Annelerin eli bir baska oluyor. Annem yanima her geldiginde dondurucuyu agzina kadar doldurup gidiyor ve o gittikten uzunca bir sure sonra dahi biz onun hazirladiklarini yiyoruz,sanki hep yanimdaymis gibi oluyor.
Hoscakal
Kuşbaşı etli brüksel lahanası yemeği ve maydonozlu basmati pilavı.:)
Deniz Alphan’ın “Mutfakta Erkek Var” kitabını bir solukta okurken, dikkatimi çeken şey..kitapta yer alan kişilerin hemen hepsinin çocukluk yıllarındaki, “anne yemeklerini” hatırlamaları ve özellikle “köfte-patates” ikilisini özlemle dile getirmeleriydi. Anne yemeği denince ilk akla gelen şeydir evet..şimdiye kadar “bir porsiyoncuk” fotoğrafının çekilmemiş olması bile haksızlık değil de ne? bugün üzerine çok iyi geldi. Anneciğininde ellerine sağlık. Bu arada ben öğlen cornflakes-keçi sütü ikilisi ile geçiştirdim. Ama fotoğrafa bakınca, tüh! dedim:)
Merhaba Cenk, yeni yazını görmek çok güzel. Bende bugün annemin yaptığı kıymalı, yeşil mercimekli, erişteli çorba içtim
Sevgiler…
İki saattir mousela tırım tırım bir aşağı bir yukarı inip-çıkıp köftenin tarifini arıyorum..yazdıklarınızı adam gibi okusam bugün tarif olmayacağını göreceğim, ama bünye kabul etmedi
yanına yoğurt da güzel olurdu.
dana nuar ve az zeytinyağı ile pişmiş kereviz.
sunum ve tarifler o kadar güzelki…
ayrıca öğlen zeytinyağlı(havuç ve pirinçli)kereviz yedim…
tanıdıkça şaşırıyorum sizi!!!kitap çıkarma arafesinde olan birinin, başka kitabı övmesi!! öğlen yediklerini (kaynak gösterircesine )paylaşan ama bundan esinlendiğini söyleyecek kadar EGOSUZ !!……bu yüzden takipteyim :)),öğlen ne mi yedim?? Paylaşmanın güzelliği soslu,kendine güvenin ekmem arası halini.RUHUM DOYDU varol sen ya….bu dünyada herkeze yetecek kadar kitap ,yemek tarifi vede fikir var paylaşmayı bildikçe değerlenir hepsi, bunun en güzel ispatı bu yazın bence ,günümü güzelleştirdin.
Benim annem İzmir köfte dışındakileri hiç birini benimki kadar lezzetli yapamıyorum
o yüzden ben olsam “annemin İzmir köftesi” derdim galiba 
Seni keyifle izlemeye devam ediyoruz Cenk.
Kahve Dükkanı’ndan sevgiler..
Bu öglen esimle birlikte acik büfe Cin yemegi yerken, artik kizimiz 18 yasina geldigine göre “anne yemekleri” yapma cabamdan vazgecmek istedigimi anlatiyordum ona. Ne de olsa calisan bir annenin “ev yemekleri” icin hazirlik yapmasi, cani hizla birseyler atistirmak isteyen insanlara klasik Türk sofralari kurmasi, bunun maddi manevi iktisadini yürütmesi, bir gün önceden kalan yemegi isitip getirdiginde burusan yüzlerden alinmamasi kolay olmuyor (evde kari koca yemek yapiyor oldugumuz halde). Bugünkü resminizi görünce bu kararimi gözden gecirmeye karar verdim:))
Bu güzel bir fikir olmuş Cenk Bey. Benim öğle yemeğim dün yaptığım kabaklı börek, salata ve çay üçlüsüydü. Herkese afiyet olsun:)
Cok guzel! Annenin koftesinin tarifi de var mi acaba?
Saheser, hepsini cok severim, ayni tabakta daha cok severim. Bu gunlerde doktorun verdigi ozel bir diyet disiplini icinde oldugum icin sadece cok ince kesilmis taze enginar, uzerine yine incecik traslanmis parmigiano peynir , cok az zeytinyag ve balsamik sirke koyup yedim. Baska da bir sey yemedim:)))
Bir süredir güzelim bloğunuzdan ilham almama rağmen ilk defa mesaj bırakıyorum.Çok iyi bir fikir öğlen yemekleri hem sizi daha az özleriz.Bu öğlen ben nefis bir Türk klasiği olan mantı yedim.
Tuğba
Anne köftesi tarifini de veremez misiniz?
Evlerde en çok yapılan ama güzel tarifi bulunması en zor yemeklerden biridir…
çok güzel bir resim ve köfte.çalıştığım cafe de bizde yaptığımız köfteye anne köftesi adını verdik ve çok sevildi.tebrikler resim çok güzel.ben bu gün sarımsak ve rende soğanlı sütte pişmişve üzerine önce beşamel sos sürülmüş ardından bol maydanozlu patates püresi sürülüp fırınlanmış mezgit fileto yedim.cafe de ben yaptım ve güzeldi.sevgiler istanbuldan
Ama bu goruntu oncekilere nazaran cok siradan. Bu arada lezzetlidir eminim. Ama bence son zamanlarda sen blogu bayagi bosladin bence. Ya da sıkıldın. Bilmiyorum, sen soyle?
HERKES NELER YİYİP NELER İÇİYOR… NE GÜZEL! PAYLAŞTIKLARINIZI OKUMAK ÇOK HOŞUMA GİTTİ. BUNU SIK SIK TEKRARLAYACAĞIM DEMEKTİR. HATTA YEDİKLERİNİZİN FOTOĞRAFLARINI ÇEKMEK İSTER MİSİNİZ? CAFE FERNANDO FACEBOOK GRUBUNDA FOTOĞRAFLARI PAYLAŞABİLECEĞİNİZ BİR KLASÖR OLUŞTURABİLİRİM. İSTER MİSİNİZ?
Emel Pınar – Çok haklısınız. Bundan sonra daha sık paylaşacağım.
Müge – İyi düşünmüşsünüz. İnsan bazı şeyleri kaybedince anlıyor. Ben de annem ve babamla yaşarken önüme koydukları yemeklerin yeterince değerini bilememişim. Ne zaman ki Ankara’ya gittim, yurtta yaşamaya başladım, o zaman anladım önemini. Hala hiçbir şey annemin karnıyarığının yerini tutamaz.
Sümeyye, Canan – Tarifini maalesef bilmiyorum. Annem tamamen benim damak tadıma göre hazırlıyor, paketlere bölüp yolluyor, buzluğa atıyorum, özledikçe kızartıp yiyorum. Herkese hitap edecek bir tarif değil aslında. Tamamen yağsız bonfileyi iki kere çektirerek kıymayı hazırlatıyor, dolayısıyla biraz kuru oluyor ama ben öyle seviyorum. Onun dışındaki ayrıntıları bilmiyorum ama sizin için sorup yazacağım.
Kutay – Blogumdan sıkılmam, boşlamam ya da sıradan olduğunu düşündüğüm bir şeyi paylaşmam mümkün değil.
cenk bey,oğlu cihan padişahı da olsa bir anneyi en mutlu edecek şey, evladınca takdir edilmesidir bana göre.Ellerinize sağlık.yolunuz açık, ömrünüz uzun olsun.
köfte denince biraz maydanoz, biraz karabiber, ama en çok da anne elinin o pembe, sütlü ve şefkatli tadını hatırlıyorum.ama nedense bu tad ve bu koku ancak komşulardan gelirdi bize..
Ben çok isterim fotoları paylaşabilmeyi. Hatta yaptığım tariflerin fotoğraflarını eklemek istemiştim. Sizinkiler kadar başarılı olmasalar da güzel olacaktır
Pilastik tabak mi o?
Dun yorumum bos gelecekti ama bu gun etli bulgur pilavi ve ayran yiyorum.Cokta guzel yapmisim ,aferim bana.
Peki bizde hergun yazicakmiyiz ne yedik diye
selam
görüntü muhteşem tek kelimeyle tariflerini hasretle bekliyorum
Annelerin köfteleri ayrı birşey oluyor aslında onların yaptıklarında kesinlikle bir ayrıcalık oluyor.Tabağınız çok doyurucu olmuş ve leziz görünüyor,köfte özel bir lezzettir benim için ve aynen annemin köftesinin tadını hiçbir yerde bulamam!
annenizin ve sizin emeğinize sağlık.
kisnisi nerden aliyorsunuz Cenk? heryerde bulunmuyor da.
Anniskon kofteye bisey mi katmis? bi sakinlik var yazida hahahahaha Saka bir yana, anne yemeginin verdigi huzuru hic bir yemek veremez, belki de ondandir
Ben dun oglen, yahudilerin holishkes’inden esinlenerek uydurdugum firinda etli lahana dolmasi yedim. Bugun oglen, tarama ve coban salata durum! Ne alaka? Kel alaka!
Facebook hesabim yok ama iyi fikir aslinda, senin tarifleri denedigimizde resimlerini yollasak…
Hayatta iki köftenin lezzetine asla hayır demem. Annemin elleri ile yaptığı köfte,maçta satılan dandik köfte
Her iki köfteyi de birbiri ile aldatıyorum ara ara …
ben kesinlikle siradan oldugunu dusunmuyorum bu fotografin, sadece yazilarin arasi biraz acildigi icin ozluyorum diyebilirim kendi adima. ben en son dun ogle yemegimde rosto kofte ve makarna yedim. Bakalim bugun ne olucak menumde ama bugun bu fotografin gercegini isterdim
Çok güzel bir fikir Cenk, kendi adıma böyle bir uygulama çok hoşuma gider ama facebook grubuna üye değilim, şimdi hemen oluyorum. Sevgiler…
Tabii ki isterizzz :))
Yemek sahane gorunuyor. Afiyet olsun.
Bu arada bir İzmirli olarak paylasmak isterim. Aslinda İzmir Kofte diye bir yemek adi yoktur. İzmirliler hep sasirir buna(en azindan benim cevremdekiler) İzmirliler icin o yemegin adi “patatesli kofte” dir
Sevgiler.
Köfte şahane görünüyor.Bu arada bahsettiğiniz blogu da inceledim fotoğraflar gerçekten de çok güzeller bayıldım!!!
Sevgiler
Harika fikir!
Simply Breakfast diye bir blog vardı. O da sabah kahvaltılarını fotoğraflıyordu. Kitap yaptı sonra o fotoğrafları sanırım. Gayet keyifle izleniyor bu tür çalışmalar, ben gibilerce 
Anne yemeği başka bir şey. Özlenmeden olmuyor
Bak şimdi çarşamba öğlen ne yemiştik acaba? Resmen bellek bollaşması yaşıyorum, durmuyor hiç bir yakın şey çekmecelerde! Aaaaaa!
Galiba havuçlu patatesli bezelye ve pirinç pilavı yemiştik, benim yaptığım yoğurt eşliğinde.
harika bir fikir.öğle yemeklerimin fotoğrafını çekmek çok eğlenceli olacak.
garip bir tesadüf bugün bende köfte yapmayı planlıyordum
elinize sağlık,selamlar
CAFE FERNANDO FACEBOOK GRUBUNDA yeni bir fotoğraf albümü oluşturdum. Dileyen okurlar yedikleri öğle yemeklerinin fotoğraflarını orada paylaşabilir. Merakla bekliyorum!
emine – Tabak plastik değil, seramik.
Sümeyye, Canan – Sizin için telefonda annemden tarifi aldım. Ölçüler biraz göz kararı: 1 kilo iki kere çekilmiş yağsız dana biftekten kıyma, 2 adet orta boy rendelenmiş soğan, 1 adet yumurta (ayrı bir kapta çatalla hafif çırpılmış), 2 yemek kaşığı zeytinyağı, yarım demet incecik kıyılmış maydonoz, tuz, karabiber ve bolca kimyon bir karıştırma kabına alınıp yoğururken sakız gibi uzayana kadar, yaklaşık 15 dakika boyunca yoğurulur. Ardından kabuğu alınmış ve sonrasında robottan un haline gelene kadar çekilmiş iki avuç kadar bayat ekmek eklenip bir araya gelene kadar yoğurulur. Malzemelerden toplam 24 adet köfte çıkıyor.
ayse – Migros, Makrocenter ve Carrefour Express gibi süpermarketlerde mevcut.
merhaba,harika bir blog tebrik ederim.Ben bu öğlen dominos pizza yedim anne köftesinin yanından bile geçmez ama olsun:))
Heheh annenle aynı köfteyi yapıyorum :)))))) Tek farkla, kimyon koyduğum yemeklere bir diş sarımsak da katıyorum ben genelde. Haliyle köftemde de küçük bir diş sarımsak oluyor.
Balık köftesi, roka-domates salatası, deniz börülcesi
facebook sayfasında fotoğraf paylaşımı fikri harika, katılacağım…
Fotoğrafları paylaşma fikrini abime söyleyip makinesini istiyorum cevap “bunları değil bunları değil asıl marifetlerini koy herkes görsün” (asıl marifetten kasıt dağılmış bageller ve iki kez yaktığım kurabiyler) oluyor. Ya bu ülkede emeğe gerçekten saygı yok!!!K
zuzuşka – Bence o da çok iyi fikir. Kitap için denediğim tarifler tutmadığında fotoğraflayıp “felaketler” adındaki bir klasöre koyuyorum. İleride kitap çıktığında paylaşmayı dahi düşünüyorum. Dünya hali; fırından çıkanlar her zaman muhteşem olmuyor.
cenk bey anne köftenize bayıldım çok güzel görünüyor,sitenizi zevkle takip ediyorum,yeni tariflerinizi bekliyorum..
HARİKASIN GERÇEKTEN İLK FIRSATTA FACEBOOK A ÜYE OLUP ÇEKTİĞİM ÖĞLE YEMEKLERİNİ PAYLAŞACAĞIM SENİNLE.FİKRE BAYILDIM.
aYRICA ŞUNU DA SORMADAN GEÇEMEYECEĞİM. dÖRT GÖZLE BEKLEDİĞİMİZ KİTABININ EYLÜL 2011 DE ÇIKACAĞINI SÖYLEMİŞTİN. AMA GECİKTİ GALİBA:( yOK EĞER ÇIKTI DA BENİM HABWERİM YOK İSE HANGİ YAYIN EVİ PAYLAŞIRSAN SEVİNİRİM…
Cenk, o felaketler klasörü çok değerli aslında. Özellikle, tahmin ettiğin ya da emin olduğun nedenlerini de bir kenara not alabildiysen. Yani bir işe başlarken, atlanacak ya da farklı uygulanacak bir adım, sonucu inanılmaz değiştirebiliyor. Hazine o klasör hazine!
Banu – Elbette not aldım ama mesai iki katına çıkıyor! En azından güzel bir yazı çıkar
çok güzel bi fikir bence yapılan ya da yenilen yemeklerin fotoğraflarını paylaşmak
facebook hesabım yok ancak bu fikir beni her an için cezbedebilir..ancak hala önerinizi dinleyip bi yemek yapmadım heyecanla kitabınızı bekliyorum 
garip bi bahane belki de yemek yapmamak için 
ne zaman çıkacak kitabınız??meraktayım
Dİ, Çiğdem – Henüz tarihi belli değil. Olunca blogda duyuracağım.
yemekler super gorunuyor ama plastik tabak olmamış. acaba plastik gorunumlu porselen olabilir mi?
calısan ve ısyerinde yemek cıkmayan biri olarak en saglıklı secımı yaptım..ekmek arası balık..hamsi mi, mezgit mi olur artık lokantaya gidince karar verilecek. yanında da acılı salgam.
evde olup fotograftakileri yapmak vardi simdi :))
Selam Cenk,
Henüz öğle yemeği yemedm, açıkcası acıktıgımda buyuk ihtimal her zaman yaptıgm gibi dolabı açıcam, önünde 10 dk kadar dikilip olası kombinasyonları gözden geçiricem. Karar verdıım an harekete geçip ya büyüük bol malzemeli kapkarışık bir sandviç, ya aksamdan kalan yemeklerden karışık bi tabak yanına biraz turşu veya salatalık bişiler koyup oyle yerim. Benım burada dikkat çekmek istediğim husus ise pancar turşusu. Bu pancarlar kaynatılıp harika renkli suyuyla birlikte cam kavanozlarda saklanıyor ya, işte biz bu pancarı yerken o suyu ile beraber yiyoruz. Yani ayrı bir kaseye pancarları – ki bizim pancarlar biraz daha ufak dilimlenmiş oluyor – suyu ile birlikte koyuyoruz. üzerine bir karışım döküyoruz. Zeytinyağı, dövülmüş sarımsak ve sirkeden oluşan bir karışım. (hatta ben sarımsağı cok ezmıyorm hafif iri bırakıyorm).bunu yemeğin yanına koyup kaşık kaşık içiyoruz. Bu arada sanırm pancarlar ilk kaynatılırken de sirkeli suda kaynatılıyor emin değilm ama sirke miktarından. Neyse sonuçta öyle cok güzel oluyor, yazmak istedm.
gökçe – Annem de aynen tarif ettiğiniz şekilde yapıyor.
nilay – Tabak plastik değil, seramik.
Cenk .
Affına sığınarak “Şu İçimdeki Cenk Meselesi”ni anlattım. Tabi senin fındıklı kurabiye tarifinle.
Kahve Dükkanı’ndan sevgiler…
http://leylailekahvesohbeti.blogspot.com/2011/11/cikolata-dolgulu-findikli-kurabiye-ve.html
Leyla’nın Kahve Dükkanı – Böyle yazılar okuyunca hep ne cevap vereceğimi şaşırıyorum. Güzel sözleriniz için çok teşekkürler. Beni okuyan birine ilham verdiğimi duymak çok sevindirdi beni. Brownie Dantel Giyer de şimdiden kolay gelsin!
Cenk , öncelikle okuduğun ve yorum yaptığın için teşekkürler.
Ben , benim gibi düşünen onlarca blog kullanıcısının fikirlerini yansıtmaya çalıştım yazımda. Bu alemde aynı hayalleri paylaşan çok Leyla var , ama yalnızca bir tane Cenk var. Sen , bizim için de başarılı olmak zorundasın , yükün çok ağır
Kolay gelsin.
Kahve Dükkanı
Leyla’nın Kahve Dükkanı – Tekrar çok teşekkürler
merhaba cenk,
fotoğraflarındaki dekora; tabak seçimine, masa örtüsü, çatal bıçak seçimine her zaman hayran kalmıştım ama buradaki tabak olmamış mı ne sanki? plastik tabak gibi görünüyor, yoksa öyle mi gerçekten…bilmeyorum tabi..
başarılar
meriç – Tabak plastik değil, seramik.
Şu aatlerde bu tabağı görmem pek iyi olmadı, şimdi bayılmak üzereyim çünkü
.Ellerine sağlık, herşey mükemmel görünüyor.
Sevgilerimle;
Tabak içi şahane:) tabak seramikmiş yorumları okudum
beklentiler anneniz hanımefendiden klasik çiçekli porselen bir takım tabağı sanırım:)afiyetler olsun. nerde o eski köfteler:(
Merhabalar Cenk Bey,
Harika tarifleriniz ve paylaşımlarınız için teşekkür ederiz. Tariflerinizi elimden geldiğince deniyorum.Hamur işleri konusunda biraz başarısızım ama herkese tavsiyem ipek hanımın çiftliğinden sipariş verilen domateslerle sizin şahane tarifinizi yapmaları inanılmaz bir lezzet çıkıyor ortaya:)bugün ki öğle yemeği ızgara balık ve salata
Uzun bir aradan sonra yeni yazını görmek çok güzel.Öğle yemeğini bizimle paylaşman çok hoş.Eminim resimde göründükleri kadar lezzetlidir.
Annenin eline sağlık.Enkısa zamanda bende öğle menümü fotoğraflayıp facebook sayfasında paylaşacağım.Geçen hafta sonu yine senin cafe fernando kurabiyelerinden yaptım.tadları güzel fakat istediğikadar kıtır olmadılar.geçen sefer yaptıklarım daha iyiydi.herkes bayılmıştı.bu sefer unu fazla kaçırdım.deneme yanılma yöntemiyle en iyiye ulaşıcam bir gün inanıyorum.:))
Bugünkü öğle yemeğim kapuska ve patates kavurması.:))
Cenk bey! Hani Annemin Köftesinin tarifi?
Fatoş – Tarifi şu yorumda verdim.
Evet gördüm..Nasıl atlamışım..Aslında kare kare okurum ama???Çok pardon.. İyi ki sormuşum…Çok teşekkürler.Benim anneminki de aynı ölçü…tesadüf.Yemiş kadar oldum..Yarın ki menümüz şekillendi bu durumda..
müthiş lezzetli görünüyor. ellerinize sağlık.
şu anda şu tabağa 50 tl verirdim:))
İyi akşamlar, tariflerinizi karistirirken bise dikkatimi çekiyordu zaten fırsattan istifade danışma ihtiyacı hissettim… Kimi tariflerde ilk işlemimiz genelde fırının sıcaklığını belirli ayara getirmekle başlıyor. Ve bazen bu kabarmanın ve lezzetin belirleyici özelliklerinden birini oluşturuyor… Peki fırını ortalama kaç dakika önce çalışırtirmaliyiz? Biliyorum her fırın aynı değil, hepsinin farklı özellikleri var ama; misal benim fırınım iç ısıyı göstermiyor, yükselip alcaldigini ya da istediğim sıcaklığa erisip erismedigini bilemiyorum. Bunun da bir püf noktası var mıdır? Yoksa olanla uzlaşma yollarını mı bulmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim:)
Sevil – Ortalama 15 dakika yeterli olacaktır. Maalesef püf noktası olamayacak bir konu. Tek çare bağımsız bir fırın termometresi alıp fırınınızın içine yerleştirmek. Mesela ben kendi fırınımın gösterdiği dereceye güvenmiyorum. Şu termometreden aldım, her tarifte onun gösterdiği dereceyi baz alıyorum. Maalesef Türkiye’de aynı işi görücek bir termometre nerede satılıyor bilmiyorum.
merhaba cenk bey, ben tatlılarda hangi marka tereyağ kullanıyorsunuz ve hangi marka un kullanıyorsunuz onu merak ediyorum. buda şekilli tarçınlı kurabiyenizi denemiştim ağızda dağılan bir kurabiye old. için çok beğendim ve tuzlusunu yapmak istedim ancak tuzlusunda tereyağ kokusu oldu burdan da tereyağının ve unun ne kadar önmli old.tekar anlamış oldum. lütfen yardımcı olur musunuz yeni yıla kadr çünkü o akşama kadr diğer kurabiyelerinizide yapıcam lütfenn
merve – Tereyağı olarak Pınar, un olarak da Karahan markalarını tercih ediyorum.
cenk bey öncelikle teşekkür ederim. Bende pınar tereyağını kullanmıştım cenk bey neden öyle koktu anlamadım tatlıda vanilya kullandığım için kokusunu az biraz kapatmıştı ama tuzluda kapatıcak bir tat olmadığı için daha çok geldi. çok teşekkürler tekrardan:)
Ikea’dan probe türü bir termometre almıştım. Ya fırınım delirmiş ya da termometre. Arada 15 dereceye varan farklar çıkıyor. İşin fenası, dijital göstergeli ve sıcaklığına güvenebileceğim bir mini fırın da bulamamam. Dijital gösterge sadece ankastre fırınlarda var o boyutta. Sanki hepimizin mutfağı, real housewives of beverly hills mutfağıymış gibi,.. Dondurma yaparken custard’ın uygun sıcaklıkta olması önemli. Rosto yaparken et de önemli. Cidden iyi kalite bir probe termometreye ihtiycım var sanırım ):
Aycan – Probe termometren büyük ihtimalle doğru gösteriyordur. Onu fırının gösterdiği dereceyle karşılaştırmak yanlış olur, sonuçta probe tipleri dokunduğu şeyin ısısını ölçüyor.
Merhaba, facebook sayfaniza bir turlu ulasamiyorum. Verdiginiz linkin dogru olduguna eminmisiniz?
Selma – Facebook kafasına göre ayarları değiştirmiş. Tekrar bakabilir misiniz?
merhabalar Cenk kitabindan haber varmi sabirsizlikla bekliyoruz
zehram – Henüz hazır değil. Vakti gelince daha ayrıntılı olarak anlatacağım.
Evet, simdi calisiyor. Tesekkur ederim.
Köfte , barbunya süper de pancar aklıma gelmezdi.Harika bir uyum olmuş.Bu arada anne yemeklerinin yerini hiç birşey tutmaz, annesi hayatta olanlar fırsatları değerlendirsin derim,
annemi kaybettikten sonra keşke öğrenseydim dediğim çok tarif oldu.Fırsat kaçmadan yakalayın.
Anne Köftesi Candır
ellerine sağlık cenç oğle köftesi çok güzel anne köftesi