Kruvasan maceram şöyle başladı… Vera’yla brunch menüsüne karar verdikten sonra oluşan tablo biraz korkutucuydu. Belki de kalabalık sofralar için pişirmeye alışık olmadığımdandır ama hesaplamalarıma göre iki gün boyunca hamur açmak, kabarmalarını beklemek ve pişirmek gerekiyordu. Durum böyle olunca bunların üstüne vakit, dikkat, enerji ve sabır gerektiren bir tarif daha eklemek delilikti ama dayanamadım. Kabarmış, üstü çıtır çıtır ve hafif yanık, tereyağı kokan ve kopardığında bütün kırıntıları etrafa saçılan kruvasanlar aklıma girdi.
Kruvasan hayalleri kurduğum gecelerden birinde televizyonda Jacques Torres’in yemek programında kruvasan konusuna denk gelince tamam dedim. Cenk bu sana evrenin bir mesajı. Başla yarım kilo tereyağını karıştırmaya.
