Cafe Fernando

Bodrum

Bodrum’da geçirdiğim bir haftayı düşününce aklıma ilk lacivert geceleri geliyor. Yıldızlı lacivert geceler. Ben, fotoğraf makinem ve fotoğraf makinemin uzaktan kumandası Bodrum’da geceleri bir hayli mesai yaptık. Belki de ondan.

Selimiye Bodrum’a nazaran çok daha sessiz ve sakindi ama tatilin ilk günleri olduğu için güneş biraz yordu. Datça’dan feribotla Bodrum’a giderken rüzgar sağ olsun beni kendime getirdi. Bodrum’da konuşlandığım iskelenin ucu da herkesten uzak olunca ilk defa dinlendiğimi hissettim. İlk gün elimden geldiğince kafamı boşaltıp hiçbir şey düşünmeden öylesine yattım. Elim kitabıma bile gitmedi. Benim için tatilin anlamı da biraz bu zaten. Beni bir yere bırak, ertesi gün gel al.

Bodrum fotoğrafları bir tık sonra. İyi seyirler.

Devamını oku >>

Vişneli Kek

Vişneli kekin en güzel hali. Altta yumuşacık bir kek, ortada vişneler, üstte de kıtır bir hamur. Tatlı, ekşi, yumuşak ve kıtır bir arada.

Bir aralar “Pazartesi Sabahı Sendromu Keki” diye bir şey uydurmuştum, hatırlar mısınız? Sizi bilemiyorum ama benim pazartesi sabahları kalktığımda koşa koşa işe gitmek hiç içimden gelmiyor. Bu buhranı bir nebze olsun hafifletebilmek adına pazar geceleri aklıma esen bir keki yapıp ertesi sabah masamda emaillerimi okurken kendimi avuturdum.

Belki yaz geldi diye, belki de yaz geldiği için babamın pazartesi sabahları getirdiği, içinde bahçe domatesi, sivri biber, patlıcan, bazen dut, bazen minyatür kavun, bazen de çiçeği ucunda salatalıklarla dolu olan sepetini görmek bana yetiyor diye ama farkında olmadan bu Pazartesi Sabahı Sendromu Kek’i olayını tamamen unutmuşum.

Devamını oku >>